Toen wij 15 jaar geleden begonnen, was er nog geen sprake van een vakgebied ‘visueel denken’. We speurden de markt af en vonden alleen Harry van der Velde, een pionier van het vakgebied die zijn tekenskills en scherpe vragen stellen goed wist te vermarkten.

Het bedrijfsleven in Nederland omarmt tegenwoordig het visueel denken. Door de komst van zeer professionele bedrijven die dit als hun core-business beschouwen en een groeiende groep klanten met positieve ervaringen wordt dit vakgebied serieus genomen. Deze groep heeft uit eerste hand ervaren wat werken met beeld brengt. Het helpt in het écht begrijpen van elkaar, het ondersteunt overzicht daar waar nodig en beelden zijn een krachtige tool voor storytelling, visual storytelling that is.

Visual storytelling gaat niet over verhalen zoals je ze leest in een boek of ziet in een film. Visual storytelling is mensen meenemen in een wereld die er (nog)niet is.

Het betreffen beelden die de verteller helpen om zijn/haar verhaal compact, begrijpelijk en overzichtelijk over te brengen aan een bepaalde groep die vaak inhoudelijk betrokken is. Zelden gaat het over ‘de reis van de held’ maar gaat het over de wereld zelf. Een toekomstige wereld waar de verteller het abstracte concreet heeft gemaakt. De verteller heeft tot doel om deze groep ‘on board’ te krijgen voor deze wereld die geschetst is. Dus is hij/zij gebaat bij beelden waar je het idee hebt dat je er in kan stappen.

Om deze kwaliteit van beeld goed te laten werken, hebben we bij Jam altijd gezegd dat er maar een eis belangrijk is: de plaat moet beleefbaar zijn.

Een plaat is alleen maar beleefbaar te maken als gedacht wordt vanuit de doelgroep. In feite kan de tekening gezien worden als venster waardoor de doelgroep naar de toekomstige wereld kijkt. Het is dus essentieel om het beeld te beredeneren vanuit de kijker.

In beleefbare platen moet besloten worden waar de horizon komt.  Zo zie je hieronder dat als de horizon op ooghoogte staat van de mensen in de tekening, de kijker tussen de mensen in staat, dus er meer onderdeel van uit maakt. Als de horizon ver uit beeld is, en de kijker meer een ‘bird perspective’ heeft, creëer je meer afstand, maar daardoor verschaf je de kijker wel overzicht over hetgeen hij/zij ziet. Maar het idee dat je als kijker je voor kan stellen dat je er in zou kunnen rondlopen blijft het streven.

Visual storytelling heeft tot doel om mensen mee te nemen in een wereld die alleen concreet is in de tekening. Een tekening moet daarom uitnodigen. En dat doet een drie dimensionale wereld nou eenmaal beter dan een twee dimensionale.

Dus aan alle visuele denkers van Nederland. Realiseer je eens dat je kijkt door de ogen van de doelgroep en wie weet, misschien biedt het jouw ontwerpproces nieuwe perspectieven.

Met visuele groet,

Jeroen

Oja, en naast beleefbaarheid is er ook inleefbaarheid. Dit gaat over de gevoelskant van visual storytelling en het kunnen identificeren met de ‘poppetjes’ in het beeld. Een topic wat haar eigen blog verdient