De illusie van een punt op de horizon

“We zitten middenin een transitie” ;zei ze.
“De urgentie is helder en het moet nu echt anders. Tuurlijk praten we niet graag vanuit de noodzaak om te veranderen maar benadrukken we vooral de kansen die deze transitie met zich meebrengt. Waar we naartoe willen is helder. Net als de weg daar naartoe. Wat we voor ons zien is een tekening met een huidige en een toekomstige situatie en daartussen de weg die laat zien wat we te doen hebben.”

Alle tekeningen die we maken hebben één ding gemeen; het betreft altijd een transitie; een nieuw idee, gedragsverandering, een aangescherpte visie etc. Dus met enige regelmaat krijgen we bovenstaande vraag. Onderstaande tekening zou een onderlegger kunnen zijn die je alleen maar hoeft in te vullen. Een klant zou daar heel goed zijn/haar verhaal mee kunnen doen.

Echter, het bekende beeld van een huidige situatie A naar een ideale situatie B en de weg er tussen is een complete illusie. Het is niet onwaar. Het strookt alleen niet met de realiteit.

Laat ik beginnen met te zeggen dat verandering de enige constante is. Het is dus niet zo dat een organisatie een tijd lekker in A zat en het opeens tijd werd om het anders te doen. Dat die verandering vervolgens wordt ingezet om, op tijd, aan te komen op bestemming B.
Nee, verandering is continu. Dus goed om te realiseren dat er vóór A ook een weg was en dat er ná B ook een weg zal zijn.

Verandering is de enige constante

B is niet een plek die je over x tijd gaat bereiken. Het beeld is er nu, op dit moment, met de huidige kennis en inzichten. Het enige wat het doet is dat het richting geeft. Zie ‘B’ daarom meer als kompas dan als een representatie van een ‘zekere’ toekomst. Je neemt het eerder mee onder je arm dan dat het iets is wat je poogt te bereiken.

Daarnaast is het een gegeven dat met iedere stap die gezet wordt de richting of het doel zal veranderen. Dat komt door voortschrijdend inzicht en door nieuwe ontwikkelingen die niet te voorzien zijn.
Dus vergeet ook maar die rechte weg die je naar dat doel leidt.

En toch zijn dit soort platen waardevol. Een team verantwoordelijk voor de transitie kan aan de hand hiervan heel goed uitleggen wat de verandering behelst. En uiteindelijk blijft de tekening zelden lang houdbaar. Het is vooral bedoeld voor die eerste energieboost. Het helpt met name die eerste stappen te definieren en te zetten. En aangezien die het zwaarst zijn, heeft de plaat zich volledig terug verdient zodra die stappen gezet zijn.

Illusie of niet, je hoort het vaak in zakelijk Nederland; “wat is onze stip op de horizon”.
Wat zijn jouw ervaringen met het definiëren hiervan? Hoe gebruik jij het? Hoe houdbaar is het? En zou het niet beter zijn om het “onze streep op de horizon te noemen”?

In ieder geval succes en sterkte vandaag op je pad richting een onzekere toekomst.

Met visuele groet,

Jeroen