In 2003 besloten drie gasten samen een bedrijf te starten. Zover niks bijzonders. Echter zij hadden geen idee dat zij mede aan de basis zouden staan van een nieuw vakgebied.
Zoals dat ook bij zovele andere startups gaat, waren Dennis, Wouter en Jan niet 1,2,3 eens over de naam. Het moest in ieder geval kort en krachtig zijn. Na veel over en weers viel de beslissing op “Jam”. Dat je het uitspreekt als “sjem” getuigde er toen al van dat het eigenwijze jongens waren die duidelijk een plan hadden om het op hun eigen manier te doen.
Ze waren zeer content met hun ‘naam die lekker smaakt’. Het enige probleem was dat “sjem” niets van doen had met de dienstverlening die ze voor ogen hadden. Een klein dilemma, want wat was dan die dienstverlening?
Ze waren nog studenten aan de faculteit van industrieel ontwerpen en alle drie grote tekenfanaten. Daarnaast hadden ze de sterke overtuiging dat hun ontwerpers-vaardigheden gecombineerd met ‘killer-drawing’-skills een krachtige combi zou zijn. En daar gingen ze voor.
Dennis keek onderwijl veel naar buiten op zoek naar mensen die dezelfde mening waren toebedeeld. Hij raakte geïnspireerd door mensen als Dave Gray, Dan Roam en David Sibbet. (In 2010 hebben we twee van deze mannen mogen ontmoeten maar daarover later meer). Mannen die in de jaren 70 al de eerste stappen zetten om visualisaties in te zetten voor de zakelijke markt. Zij waren eensgezind in het benoemen van het vakgebied; ‘visual thinking’.
De drie Jam’ers waren het met elkaar eens dat je best wat mag aannemen van ‘oude rotten in het vak’, en daarmee werd “Jam visueel denken” een feit.
